اين منطقه از دامنه تا قله كوه مشتمل بر انواع درختان گرمسيري ، استيپ كوهپايه هاي و گونه هاي گياهي نواحي سردسيري است . اغلب دره هاي آن پوشيده از درختان و درخچه ها است . دشتها با ارتفاعات مياني آن عرصه گونه هايي چون آكاسيا، كنار، كهور و استبرق است و از ارتفاعات مياني تا قله كوهها جايگاه درختاني چون بنه و بادام مي باشد. اين منطقه داراي تنوع قابل توجهي از حيات وحش دشتزي و كوهزي است . جبير، قوچ ، ميش ، بز، پازن ، گرگ و كفتار از پستانداران مهم آن به شمار مي روند و كركس ، دال سياه ، هما ، قرقي ، تيهو ، كبك و جيرفتي از پرندگان قابل ذكر منطقه هستند.

اين منطقه نام خود را از كوه گنو گرفته است كه در داخل منطقه واقع شده است و بعد از كوه فارغان دومين كوه بلند شهرستان بندرعباس است . منطقه حفاظت شده گنو در شمال غربي و در فاصله 30 كيلومتري شهر بندرعباس قرار گرفته و جاده اصلي بندرعباس به سيرجان طول 35 كيلومتر انجام مي گيرد. مسير دسترسي به قله كوه گنو از راه مالرو كوهستاني دزك به بندر آگاه مي باشد كه البته يالهاي غربي داراي شيب ملايمتري هستند و امكان دسترسي پياده به قله كوه را فراهم مي سازند.اين منطقه از نظر منابع كمبودي ندارد. به ويژه چشمه هاي موجود در منطقه اغلب در تمام فصول قادرند آب مورد نياز حيات وحش را تامين كنند.يكي از مهمترين منابع آبي اين منطقه چشمه هاي آب گرم گنو مي باشد كه از نظر خواص دارويي كانونهاي شناخته شده اي هستند و از ديرباز مورد استفاده اهالي و مسافرين قرار گرفته اند.

راه آهن از ديگر محورهاي ارتباطي كه از نظر حجم مسافر و حمل و نقل كالا به كليه نقاط ايران درصد بالايي را به خود اختصاص داده‌است. از شهر بندرعباس روزانه دو قطار مسافري به مقصد تهران حركت مي‌كند. يك قطار ديگر با نام قطار غزال نيز يك روز در ميان مسير بندرعباس – تهران و بلعكس را طي مي‌كند. از ايستگاه مسافري راه آهن بندرعباس يك قطار به مقصد اصفهان و قطار ديگري به مقصد مشهد نيز مسافرين را جابجا مي‌كند.

بندرعباس داراي دو پايانه مسافربري است كه اولين پايانه در محله نخل ناخدا و پايانه دوم كه پروژه آن از سال قبل آغاز شده بود در ابتداي شهرك مسكوني كاركنان  شركت راه آهن بندرعباس قرار دارد.

شهر بندرعباس داراي يك فرودگاه بين‌المللي است. اين فرودگاه يكي از ۶ فرودگاه بين‌المللي ايران است. فرودگاه بين‌المللي بندرعباس به علت منطقه‌اي كه در آن حاضر است عضو IATA نيز بوده و پروازهاي زيادي را در خود مي‌بيند. پروازهاي بين‌المللي اين فرودگاه به كشورهاي حوزهٔ خليج فارس، پاكستان و هند انجام مي‌شود.

روزانه ۴۰ تا ۷۰ پرواز در اين فرودگاه انجام مي‌شود، پروازهاي خارجي فرودگاه بندرعباس به مقاصد كرالا (كوچين)، كراچي، دوبي، دوحه، بغداد، دمشق، مدينه و جده صورت مي‌گيرد و پروازهاي داخلي نيز در مسيرهاي بندرعباس به تهران، كيش، ابو موسي، چابهار، اصفهان، يزد، شيراز، رشت، مشهد، اهواز، كرمانشاه، ساري، تبريز و خارك انجام مي‌شود.

يكي از مهم‌ترين ويژگي‌هاي اين فرودگاه بدون سانحه بودن آن است.

نخستين فرودگاه بندرعباس در سال‌هاي ۱۳۲۹ تا ۱۳۴۶ در محلي به نام بند گناران در ۲۵ كيلومتري جاده فعلي بندرعباس سيرجان (منطقه بابا غلام) قرار داشت كه از سال ۱۳۴۶ تا ۱۳۴۹ فرودگاه بندر عباس به جاي ديگري انتقال يافت و كار ساخت فرودگاه جديد (فرودگاه فعلي) همزمان آغاز شد. در سال ۱۳۴۹ ساخت باند اين فرودگاه به اتمام رسيد و ساختمان ترمينال آن در شرايط نيمه تمام مورد بهره‌برداري قرار گرفت كه يك سال بعد با تكميل ساختمان پايانه و نصب كامل دستگاه‌هاي كمك ناوبري اين فرودگاه بين المللي طور وسيعي افتتاح شد.

بندرعباس در زمينه فعاليت واحدهاي آموزشي علمي و تخصصي داراي امكانات و قابليت‌هاي درخور توجهي مي‌باشد. دانشگاه علوم پزشكي هرمزگان، دانشگاه هرمزگان، دانشگاه پيام نور (كه علاوه بر بندرعباس در بستك، ميناب و بندرلنگه نيز شعبه دارد)، دانشگاه آزاد اسلامي (كه در بندر لنگه، قشم، بستك، ميناب، رودان و هرمز نيز شعبه دارد)، دانشگاه مهندسي كشتي‌سازي و صنايع دريايي دانشگاه امير كبير، آموزشكده‌هاي فني شهيد كراني بندرعباس و فني و حرفه‌اي فاطميه بندرعباس، مركز تربيت معلم شهيد باهنر، مركز تربيت معلم فاطمه‌الزهرا، مركز تربيت معلم حضرت زينب و مركز آموزش ضمن خدمت شهيد بهشتي بندرعباس از مراكز آموزشي بندرعباس مي‌باشند.

بانك ژن زيست محيطي جنوب ايران نيز در بندر عباس واقع شده‌است

مجتمع تجاري زيتون به عنوان اولين مركز تجاري مدرن و پس از آن مجتمع‌هاي نيلي، ستاره جنوب، سيتي سنتر، ستاره شهر، سرو، رويال و كارگزاري (شامل واحدهاي تجاري، مسكوني، تفريحي، شهربازي كودكان و سينما) دركنار بازارهاي سنتي مثل بازار اوزي‌ها، بازار لاري‌ها، بازار شهرداري و بازار روز فعال هستند. مراكز تجاري نور صدف،  مرواريد و زيتون ۲ نيز در دست ساخت مي‌باشند.كه مجتمع نجاري مسكوني ملكه آسمانها واقع در حدفاصل سه راه دلگشا و ميدان شهدا بندرعباس ابتداي سال امسال به بهره برداري رسيد./

بندر شهيد رجايي و بندر شهيد باهنر به دليل موقعيت مناسب جغرافيايي، به عنوان نقطه اتكاي بندرعباس در جهت جابه‌جايي كالا و سرمايه در اشكال مختلف، نتايج اقتصادي به سزايي براي استان هرمزگان به همراه داشته و بندرعباس را به منطقه ويژه اقتصادي معادن، فلزات، كشتي‌سازي و صادرات و واردات كالا تبديل كرده‌است.

بوميان بندرعباس به گويش بندري از زبان فارسي صحبت مي‌كنند. بندري يكي از گويشهاي زبان فارسي است كه ويژگي‌هاي فارسي كهن را حفظ كرده‌است. از سوي ديگر به خاطر روابط بازرگاني شماري از وام‌واژه‌هاي اروپايي (نمونه:tawāl، از واژه towel انگليسي به معني حوله) و عربي نيز در آن ديده مي‌شود

در سال ۱۶۲۲ ميلادي شاه عباس توانست با كمك انگليسي‌ها و توانمندي سردار ايراني امام قلي خان دست پرتغالي‌ها را از اين بندر كوتاه كند. به افتخار اين پيروزي بندر گمبرون به بندر عباس تغيير نام داد. در تقسيمات فعلي كشوري شهر بندرعباس مركز استان هرمزگان و يكي از مهم‌ترين مراكز راهبردي و بازرگاني ايران در جوار خليج فارس و درياي عمان مي‌باشد.

هر دو نام‌هاي سورو و گمبرون هر دو واژه ايراني داشته و در اصل به شكل‌هاي «سارو» (منسوب ساري يعني گونه‌اي پارچه كه در سمت هندوستان توليد ميشده‌است) و خامه ور رون (محل داراي پارچه و تور و ريسمان) بوده و اين نام مي‌توانست به موجود كجكي راه رونده يعني خرچنگ اطلاق شود كه پرتقاليها آن را در زبان خويش به همين معني يا به معني گمرك گرفته‌اند. نام خامه ور ون در نام بندر خمير استان هرمزگان واقع در شمال جزيره قشم زنده مانده‌است. بنابراين نام پرتغالي كامبارائو/كاماراو به كلمه فارسي خم برو و خمي رو مي‌توانست سبب پديد آمدن نام كهن محلي نام اين شهر يعني خمبرو در معني جايگاه خرچنگ‌ها شده باشد. گرچه معلوم نيست كه پرتقاليها نام گمبرون (خام ور ون) را رسماً در زبان خويش به معني جايگاه خرچنگ يا شهر گمركي گرفته باشند.

يونانيان نام كهن بندرعباس را در لشكركشيهاي اسكندر و نيروي دريايي او «سالمونت» مي‌نگارند كه آن را نيز مي‌توان به همين معني جايگاه توليد پارچه ساري / ساره يا سالمو (تور، ريسمان) گرفت.

وازه ثياب در زبان عربي كه معني جامه‌ها و البسه است؛ مسلم مي‌نمايد نام تياب خود همان شهر سورو (سالمونت) زمان باستان يعني بندر عباس كهن منظور بوده‌است.

نام جرون همان طوريكه گفته شده‌است:"جرون نام قديمي جزيره هرمز بود، اما پس از جابجايي مركز تجاري و بازرگاني هرمز كهن (ميناب) به اين جزيره و ايجاد شهري بنام هرمز در اين جزيره، كم كم اسم هرمز با توجه به پيشينه تاريخي آن، جاي جرون گرفته و بعنوان جزيره هرمز شهرت جهاني يافت.بعدها نام جرون در بندرگاهي كه در منطقه سورو كهن وجود داشت، استفاده گرديد. با رونق و گسترش تجارت در جزيره هرمز بندر جرون هم رو به رشد نهاد از اين بندر براي بارگيري وتخلبه كالاهاي تجاري جزيره هرمز استفاده مي‌شد.جرون شهري است نيكو و بزرگ و داراي بازارهاي خوب كه بندرگاه هند و سند مي‌باشد و مالتجاره‌هاي هندوستان از اين شهر به عراق عرب و عراق عجم و خراسان حمل مي‌شود"^[۱]

كلمه جِر در فارسي به معاني شكاف زمين و نهر كوچك است. از اين مفهوم در باب نام جرون دو نتيجه مي‌توان گرفت. نخست اينكه از نام جر رون (جر ران، جر لان) مفهوم قطعه زمين جداشده از سرزمين و خاك اصلي يعني جزيره اراده شده باشد. از اينكه در زبان فارسي اثر و نشاني از اين مفهوم نمي‌بينيم؛ پس بايد آن را كنار نهاد. دوم اينكه از آن معني ناحيه‌اي كه در كناره‌اي بلند آب گودي قرار گرفته يعني بندر (بُن در يا بُن دريا) منظور شده باشد. از سفرنامه ابن بطوطه چنين مستفاد ميشود كه نام جرون به همين معني اخير گرفته شده و به بندرگاهي درشهر سورو اطلاق گرديده‌است. اين نام بدين مفهوم مي‌توانست بين بندرگاه شهر سورو و جزيره جرون (جزيره هرمز) مشترك بوده باشد.

در زمان فرمانروايي داريوش بزرگ (بين ۵۸۶ و ۵۲۲ پيش از ميلاد) فرمانده سلياكوس به فرمان داريوش بزرگ از بندرعباس با كشتي به اكتشاف اقيانوس هند و درياي سرخ پرداخت. در زماني كه اسكندر، شاهنشاهي ايران را فتح مي‌كرد، بندرعباس با نام هُرميرزاد (Hormirzad) شناخته مي‌شد.البته اين شهر در محل فعلي نبود و شهر كوچكي در مسير بندرعباس ميناب قرار داشت و مركزيت اصلي بيشتر با جزيره هرمز بود.

شهرستان بندرعباس در شمال تنگه هرمز قرار دارد. وسعت آن ۲۷۳۱۶ كيلومتر مربع است. اين شهرستان از سمت شمال به شهرستان حاجي آباد و از سمت شرق به شهرستان‌هاي ميناب و رودان، از غرب به شهرستانهاي: بندرخمير و بندر لنگه، و از جنوب به خليج فارس و جزيره قشم محدود مي‌باشد.

شهر بندر عباس مركز شهرستان بندر عباس است. وسعت اين شهر كه در ساحل خليج فارس واقع شده‌است حدود ۴۵ كيلومتر مربع و ارتفاع آن از سطح دريا ۱۰ متر مي‌باشد.

نزديك‌ترين شهر به بندرعباس شهر قشم (مركز جزيره قشم) با حدود ۲۸ كيلومتر مي‌باشد. فاصله بندرعباس تا تهران ۱۳۳۳ كيلومتر مي‌باشد.

شهر بندر عباس از شمال به ارتفاعات و كوه‌ها و از جنوب به دريا منتهي ميشود؛ بنابراين موضوع شيب عمومي شهر در راستاي شمال به جنوب ميباشد. بخش وسيع و قابل توجهي از شهر از جمله محله سورو در جنوب غربي شهر و جنوب خيابان امام خميني حد فاصل خور شيلات و خورگورسوزان و جنوب محله نخل ناخدا داراي سطحي هموار بوده و از ارتفاعي بين ۰٫۶ متر تا حداكثر ۵ از سطح دريا برخوردار مي‌باشد.

در تقسيم بنديهاي استاني قديم، بندرعباس (به همراه ميناب و شهرهاي شرق هرمزگان) شهرستاني از استان كرمان قديم (استان ۸) بود و بعدها به عنوان استان ساحلي و سپس هرمزگان مستقل گرديد.

اميران يا حميران روستاي كوجكي از توابع بخش مركزي شهرستان گاوبندي در استان هرمزگان واقع در جنوب ايران. در حدود ۳۰۰ متر از سطح دريا ارتفاع دارد.

پيشينه

در دوران بيشين دوتن از قبيله العبيدلي بنامهاي «شيخ عبدالله العبيدلي» و «شيخ عبدالجبار العبيدلي» بر اين منطقه حكمران بودند.

محدوده اميران

از شمال هشنيز، از جنوب نخل جمال، از مغرب بوچير، واز سمت مشرق به علفدان محدود مي‌گردد.

جمعيت

جمعيتش در حدود ۲۵۰ نفر مي‌باشد كه اهل سنت واز پيروان امام محمد ادريس شافعي هستند. داراي مسجد، مدرسه، خانه بهداشت، وآب چاههايش شيرين است.

نژاد

مردم اين روستا از نژاد عرب هستند وبزبان عربي وفارسي تكلم مي‌نمايند.

آثار

در حدود ۲۰۰ خانه قديمي وتاريخي در روستا وجود دارد كه ازسنگ وكاه وگل ولاي ساخته شده‌است وتاريخش به چند صدسال پيش بر مي‌گردد.

• شهرستان پارسيان شامل ۲ بخش به نامهاي زير است:

• بخش مركزي پارسيان

• دهستانها:

• دهستان: بوچير

• دهستان: مهرگان

• بخش كوشكنار

دهستانها:

• دهستان: كوشكنار

• دهستان: بهدشت